عرض کردم:" الان وقت نهاره و ما هم داریم می ریم غذا خوری. تشریف بیاورید در خدمتتان باشیم."ایشان با من آمدند به غذاخوری. از طرف دیگر، مسئولان پادگان که سفره ای جداگانه و مفصل برای ایشان در قسمت فرماندهی آماده کرده بودند، آمدند سراغشان که تشریف بیاورید فلان جا، سفره آماده است. آقای خامنه ای گفتند:"خیر. من همین جا چند لقمه ای می خورم". آقایان هرچه اصرار کردند، ایشان نپذیرفتند و رفتند یک بشقاب برداشتند و آمدند انتهای صف طولانی غذا و پشت سر من که آخرین نفر بودم ایستادند و بعد از انتظار فراوان، غذا دریافت کردند و کنار ما نشستند و نهار خوردند. این خاطره در ذهن پاسداران جوان اصفهانی برای همیشه حک شد. مسئولان محترم مانند رهبری با مردم زندگی کنید و بر این سفره ها ننشینید.
نظرات شما عزیزان: