با اندكي دقت در آيات قرآن و روايات معصومين(ع) مي‌توان لزوم و ضرورت وجود حكومت را در همه‌ي زمان‌ها در مكتب اسلام و تشيع جستجو كرد. از امام رضا(ع) روايت شده: «همانا امامت نگهبان دين و نظام مسلمين و صالح دنيا و عزت مؤمنين است. امامت ريشه‌ي رشد يابنده و شاخه‌ي پر بركت و سايه گستر اسلام است. تماميت نماز و زكات و روزه و حج، جهاد، جمع آوري ماليات و صدقات، امضا و اجراي حدود و احكام، پاسداري از مرزها و سرحدات مسلمين با امام است و به وسيله‌ي او انجام و پياده مي‌شود.1
بنابراين روشن است كه اسلام حكومت و امامت دارد. آيا اين مطالب و اهداف كه در اين آيات و روايات و شبيه آنها ياد شده منحصر به زمان حضور پيامبر و امامان معصوم است و در زمان غيبت، خداوند راضي است كه اجراي احكام و حدود او تعطيل شود و يا خداوند صلاح دنيا و عزت مؤمنان و حفظ مرزها و دفع شر دشمنان را در زمان غيبت نمي‌خواهد؟ بلكه در زمان غيبت امام زمان(عج) هم بايد حكومت باشد.
حضرت مهدي(عج) در زمان غيبت‌شان فرموده‌اند:«و اما الحوادث الواقعه، فارجعوا الي رواه حديثنا، فانهم حجتي عليكم و انا حجه ا...» اما در حوادثي كه به وقوع مي‌پيوندد (كه باعث شبه افكني مي‌شود) پس رجوع كنيد به روايت كنندگان سخنان ما (كه فقيهان مي‌باشند) بدرستي كه آنان حجت من بر شما هستند و من حجت خدا هستم.2
همچنين حضرت مهدي(عج) در توقيع شريف فرموده‌اند:«من كان من الفقهاء صائنا لنفسه، حافظاً لدينه، مخالفاً لهواه، مطيعاً لامر مولاه، فللعوام ان يقلدوه» هر كدام از فقها كه نفس خويشتن را نگاه دارد و حافظ دينش باشد و با هوا و هوس خود مخالفت كند و از فرمان مولايش اطاعت كند، بر عموم مردم واجب است كه از او تقليد كنند.3
با اشاره به كلام حضرت در مورد فقيهان وارسته، ولايت و سرپرستي مردم را در زمان غيبت خود به آنها سپرده و بر مردم واجب مي‌دانند كه از آنها در امور حكومتي و اداره‌ي جامعه، تبعيت و پيروي كنند.
1-اصول كافي، مرحوم كليني، ج1، ص200.
2-بحارالانوار، علامه مجلسي، ج2، ص9، روايت13.
3-همان، ص88 ، روايت 12.
برچسب‌ها: ولایت فقیه, امام زمان و ولایت فقیه, امام زمان,
