شیخ طوسى در کتاب مصباح المجتهد از محمد بن اسماعیل بن یزبع و او از “صالح بن عقبه” و او از پدرش و او از امام باقر(علیه‎السلام) روایت می‎کند که فرمود: هر کس حسین بن على (علیهماالسلام) را در روز عاشورا – دهم محرم – زیارت کند و نزد قبر آن حضرت گریان شود روز قیامت خداوند را با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد ملاقات کند، آن هم ثواب حج و عمره و جهادى که در خدمت رسول اکرم و ائمه طاهرین(علیهم‎السلام) بوده باشد.

راوى می‎گوید: عرض کردم فدایت شوم براى کسى که در شهر یا کشور دیگریست و نمى‎تواند در آن روز خود را به قبر آن حضرت برساند چه ثوابى خواهد بود؟

حضرت فرمودند: اگر چنین باشد به صحرا یا بالاى بام خانه خود رود و با اشاره به سوى قبر آن حضرت، سلام داده و بر لعن قاتلان آن حضرت جدیت کند، و بعد دو رکعت نماز بخواند و این کار را هنگام برآمدن روز قبل از ظهر انجام دهد، آنگاه هم خودش در مصیبت آن حضرت گریه کند و هم اگر ترسى نداشته باشد امر کند تا خانواده او نیز بر آن حضرت گریه کنند و در خانه‎اش مجلس ‍ مصیبتى برپا کرده و مصیبت حضرت سیدالشهداء را به یکدیگر تعزیت گویند. من ضامن می‎شوم کسى که این عمل را انجام دهد خداوند تمام آن ثواب‎ها را به او عنایت فرماید.

راوى عرض کرد چگونه یکدیگر را تعزیت بگوییم؟ فرمود بگویید:

اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین علیه‎السلام و جعلنا و ایاکم من الطالبین تباره مع ولیه الامام المهدى من آل محمد علیهم‎السلام؛ یعنى خداوند اجر ما را به سوگوارى بر حسین(علیه‎السلام) بیفزاید و ما و شما را از خونخواهان او همراه با ولى خود امام مهدى آل محمد(علیهم‎السلام) قرار دهد.

شیخ طوسى در کتاب مصباح المجتهد از محمد بن اسماعیل بن یزبع و او از “صالح بن عقبه” و او از پدرش و او از امام باقر(علیه‎السلام) روایت می‎کند که فرمود: هر کس حسین بن على (علیهماالسلام) را در روز عاشورا – دهم محرم – زیارت کند و نزد قبر آن حضرت گریان شود روز قیامت خداوند را با ثواب دو هزار حج و دو هزار عمره و دو هزار جهاد ملاقات کند، آن هم ثواب حج و عمره و جهادى که در خدمت رسول اکرم و ائمه طاهرین(علیهم‎السلام) بوده باشد.

راوى می‎گوید: عرض کردم فدایت شوم براى کسى که در شهر یا کشور دیگریست و نمى‎تواند در آن روز خود را به قبر آن حضرت برساند چه ثوابى خواهد بود؟

حضرت فرمودند: اگر چنین باشد به صحرا یا بالاى بام خانه خود رود و با اشاره به سوى قبر آن حضرت، سلام داده و بر لعن قاتلان آن حضرت جدیت کند، و بعد دو رکعت نماز بخواند و این کار را هنگام برآمدن روز قبل از ظهر انجام دهد، آنگاه هم خودش در مصیبت آن حضرت گریه کند و هم اگر ترسى نداشته باشد امر کند تا خانواده او نیز بر آن حضرت گریه کنند و در خانه‎اش مجلس ‍ مصیبتى برپا کرده و مصیبت حضرت سیدالشهداء را به یکدیگر تعزیت گویند. من ضامن می‎شوم کسى که این عمل را انجام دهد خداوند تمام آن ثواب‎ها را به او عنایت فرماید.

راوى عرض کرد چگونه یکدیگر را تعزیت بگوییم؟ فرمود بگویید:

اعظم الله اجورنا بمصابنا بالحسین علیه‎السلام و جعلنا و ایاکم من الطالبین تباره مع ولیه الامام المهدى من آل محمد علیهم‎السلام؛ یعنى خداوند اجر ما را به سوگوارى بر حسین(علیه‎السلام) بیفزاید و ما و شما را از خونخواهان او همراه با ولى خود امام مهدى آل محمد(علیهم‎السلام) قرار دهد.